De afgelopen weken (eigenlijk al maanden) heb ik meer pijn, mijn spieren zitten vast door kou, doordat ik teveel deed of doordat ik te weinig deed of teveel achter elkaar. Het is steeds weer zoeken naar een nieuwe balans omdat alles steeds veranderd. Feit is wel dat ik het afgelopen jaar vooral meer pijn heb gekregen voor mijn gevoel. Dat vind ik erg lastig omdat ik zo mijn best doe door te zwemmen, beweging en rust af te wisselen, dingen te doen die ik leuk vind en energie van krijg. Het valt me zwaar als een terugval heb en niet snel herstel. Dan komt de gedachte of het ooit wel weer iets beter zal gaan toch af en toe op.
Een tijdje geleden ben ik begonnen in een boek over omgaan met pijn en mindfulness dat heet “omgaan met pijn, de kunst van het aanvaarden” Ik heb er al veel aan gehad, stil staan bij het nu en niet blijven weg hollen van de pijn (een voor mij bekende circel waar ik vaak in belande) Ik ben inmiddels op de helft en beland bij de pagina waar de vraag gesteld wordt “Aanvaard je de pijn?” “Pas als je daar volmondig “ja” op kunt zeggen heeft het zin om verder te lezen”. Hoewel ik dacht de pijn ondertussen wel een plek te hebben gegeven kom ik nog niet verder dan die bladzijde. Waarschijnlijk moet ik nog dingen uitzoeken. Blijkbaar hoop ik dat er toch nog wel iets is. Of misschien vind ik zelfs dat er wel wat zou moeten zijn om mijn dagelijkse pijn te verminderen. Ik blijf nog zoeken naar wat er is en hoop het te vinden en anders vind ik het moment waarop ik de pijn kan aanvaarden.
