Vetbollen en vetvormen maken. help vogels de winter door

Vetbollen en vetvormen maken. help vogels de winter door

Een beetje hulp kunnen vogels wel gebruiken om de winter door te komen. Vorig jaar hadden we een zachte winter, wie weet komt er nu dan toch nog een strenge aan. Deze vetvormen zijn erg leuk om samen met kinderen te maken (pas op voor het warme vet) en daarna kijken welke vogels van het lekkers komen eten! Gebruik ongebruikt en ongezouten frituurvet, zout is niet gezond voor vogels. Een zadenmengsel kun je bijna overal kopen. Verhouding is ongeveer één deel zaden op één deel vet.

Hoe maak je vetbollen of vet-vormen?

  • Smelt frituurvet in een pan. Laat het warm worden, maar niet te heet.
  • Voeg al roerend het zadenmengsel toe
  • Leg je vormpjes klaar op bakpapier en leg je ophang touwtjes klaar.
  • Giet de warme (niet te vloeibare) brij in de vormpjes en leg het touwtje erin waarmee je hem op wilt hangen.
  • Leg een stevig touwtje er voor een deel in, zorg dat je een grote lus eruit laat hangen om hem aan op te hangen.
  • Laat afkoelen. Buiten is het beste, dan harden ze het snelst uit.
  • Helemaal hard geworden? Dan kun je ze gaan ophangen en vogels spotten!

 

 

Share
Radiatorfolie, een groene bespaar klus

Radiatorfolie, een groene bespaar klus

Eigenlijk dacht ik dat ik 4 jaar geleden mijn man al had gevraagd om radiatorfolie te bevestigen achter onze verwarming… Maar ik kwam erachter dat die klus nog helemaal niet gedaan was. Best logisch met drukke werkweken en een grote to-list thuis, het lijkt immers best een klus, maar dat valt dus echt mee! De man regelde het uiteindelijk binnen een uurtje (incl ritje naar de bouwmarkt!). Online bestellen kan ook bij bijvoorbeeld Eco-logisch Als je zelf de klus niet kunt klaren is online bestellen wel handig, kun je het pakketje midden in de woonkamer leggen zodat het niet meer te omzeilen is.

Ik merk gelijk al verschil qua warmte in huis en zet de verwarming steeds vaker een halve graad lager (18,5 ipv 19) doordat de warmte directer aanvoelt. Geen wonder want zonder die folie verwarm je toch al snel heel wat uurtjes onnodig je buitenmuur. Doen dus deze kleine groene klus!

Share
Pasta pesto

Pasta pesto

Het lievelings recept van mijn zoon en ideaal om in grote porties te maken (veel eters of invriezen). Een kleine waarschuwing vooraf, als je eenmaal zelfgemaakte pesto hebt geproefd wil je nooit meer anders. Gelukkig is zelf maken hartstikke makkelijk!

Recept verse pesto

  • 30 gram basilicum blaadjes (zonder steeltjes)
  • 75 ml olijfolie
  • 3 tenen knoflook
  • 50 parmezaanse kaas
  • 25 gram pijnboompitten
  • peper
  • zout

Garnering:

  • parmezaanse kaas
  • pijnboompitten
  • olijven

En natuurlijk niet vergeten spaghetti of andere pasta.

Begin met de blaadjes basilicum van je plantje plukken, wassen doe ik eigenlijk nooit, wel koop ik een biologsch geteeld plantje. De pijnboompitten roosteren tot ze goud bruin zijn, laat afkoelen op een bordje. Tijd om de knoflook te snijden. Tip: Haal het middelste groene stukje uit de knoflook, dat is het stuk waardoor je de volgende dag zo uit je mond ruikt. Snij de knoflook in hele kleine stukjes. Vul een grote maat beker met de basilicum blaadjes, knoflook stukjes, geraspte parmezaanse kaas, geroosterde pijnboompitten, olijfolie en een beetje peper en zout. Zet de staafmixer erin (kan ook met een vijzel of keukenmachine) en maak tot een gladde pasta.

Kook de spaghetti en bewaar bij het afgieten een kopje kookvocht. Voeg op het moment dat je aan tafel gaat een scheutje van het kookvocht toe aan de pesto en roer het even. Eet smakelijk! Deze pesto kun je een week in de koelkast bewaren, invriezen kan natuurlijk ook.

Share
Green Pan met natuurlijke keramische antiaanbaklaag

Green Pan met natuurlijke keramische antiaanbaklaag

Verbod op Teflon in pannen vanaf 2015, goed nieuws dacht ik, tot ik dit stuk las op de blog van Green Jump: Teflon verboden in 2015, hoe zit het? Eigenlijk wist ik natuurlijk wel dat pannen met een teflon anti-aanbaklaag niet gezond zijn, toch gebruikten ook wij ze nog. Er was altijd wel iets anders waar mijn aandacht en geld voor nodig was. Tot ik dus die blog las…. We koken zoveel mogelijk biologisch en dan mikken we dat mooie pure eten in een pan met nare stoffen. Dat wilde ik niet meer, tijd om te investeren in goede pannen. Ik zag al eerder de Green Pan maar dacht dat die niet geschikt waren voor inductie, sommige kunnen dat ook niet maar gelukkig de Stockholm Green Pan wel!

Deze pannen hebben een thermolon anti-aanbaklaag, vrij van PTFE en PFOA. We koken nu al een tijdje met 2 pannen met doorsnee van 28cm, ze zijn heel fijn. Ok om eerlijk te zijn kookt mijn man. Hij is daar met zijn hotelschool achtergrond beter in, ik ben als het om koken gaat de man in huis… pannenkoeken zijn namelijk mijn afdeling 🙂 Maar hij (die lieve kokende man van mij) is zeer tevreden over de pannen zonder nare teflon laagjes. Op ons wensenlijstje staan nu nog de duurzame pannen van Riess, dat zegt eigelijk al genoeg.

Share
Blogblock

Blogblock

Ik maak wat mee de afgelopen weken. Toffe nieuwe Green Pan, Qigong lessen, leren wat er goed gaat met mijn lijf, wijsheden, geluksgevoel, leeg gevoel, dappere zoon dingen. Leren haken en breien, jawel echt! Maar toch lukt tikken hier niet zo, een writer’s block/blogblock. Mijn hoofd is te vol, mijn inspiratie te ver weg. Ik voel dat ik weer een beetje terug kom, niet alleen hier maar ook op aarde. Toch denk ik dat veel anders moet, dat ik dingen anders wil. Het is tijd voor verandering, verandering neemt tijd en dat is maar goed ook. Al zou ik mijn hoofd soms wel even uit willen zetten, ik denk dat het vooruitgang betekend. Uiteindelijk. Zo lekker vage blog mensen, de wol is nog verstrengeld, ik ga weer even haken!

Share
Afscheid nemen en sprongen maken

Afscheid nemen en sprongen maken

Wat.een.week. Ja het was een pittige week. Zoon nam (2x) afscheid van de zorgboerderij. We hadden een advies gesprek naar aanleiding van dyslexie onderzoeken en mijn lief was na 2 weken ziek thuis weer aan het werk. Ik dacht maandag dat ik in zou storten maar dat deed ik dus niet. Ik dacht even help mijn lijf doet zo’n pijn maar bedacht dat ik ook kon denken aan wat er goed ging. Eigenlijk ging het best goed. Ik stond natuurlijk toch in tranen afscheid te nemen van de lieve mensen bij de zorgboerderij “Ah mama, deed je het toch!” zei die dappere zoon nog…

Vandaag was het echt de laatste keer bij de boerderij, ik schudde nog wat handen, bedankte voor alle steun, liefde en zien van onze zoon. Wat was het fijn, hij trakteerde gaf een cadeautje. Zocht voor 3 bijzondere leidsters een pracht steen uit, speciaal voor hun, die ze met liefde ontvingen. Echt mooi hoe we dat toch weer deden samen. En ja, nog een stempel erbij deze week namelijk dyslexie. Maar zoals mijn wijze man zei “Als hij geen dyslexie had gehad was het nog moeilijker, dit bied weer de hulp die nodig is”. En dat is zo waar, we maken geen stappen maar sprongen wij met zijn 3-en. Pluk de dag, wat is het fijn dat we oog voor elkaar hebben. Want wat is het makkelijk om elkaar te verliezen….

Share