Lopend naar huis noemen zoon en ik op wat er allemaal te bedenken is om te doen op een vrije middag. Film kijken, boswandeling, boodschappen doen, knutselen en toen bedachten we: Lunchen onder de tafel! Dat ik daar mijn zoon zo blij mee kon maken had ik niet gedacht. Thuis gekomen ging hij knuffels, kussens en een lampje bij elkaar zoeken en ik een groot dekbedovertrek om een heuse hut van de tafel te maken. Zie op de foto het resultaat, een blij kind met een broodje onder de tafel. Zo simpel kan het zijn om van een gewone dag een feestje te maken. Hij wilde er het liefst ook blijven slapen. Eens kijken of we dat ook een keer spontaan kunnen doen. Of in de zomer een hut buiten maken (met klamboe!) en daar kamperen. Van die lach van hem krijg ik zin om nog meer leuke dingen te bedenken.
